Güven Duygusu

                Güven duygusunun bebeklıkten başladığını düşünüyorum.ilk olarak, Anneyle başlayan güven, daha sonra babaya ve kardeşlere güvenmek gibi çekirdek aile prensibiyle devam eder. Bunun da temel dayanağı yalnızlık korkusudur. İnsanlar kendi başına bütün sorunlarının üstesinden gelemez. Yanında, arkasında ona destek olacak insanlar ister.çünkü güven duygusunun yalnız kalma korkusuyla birebir ilişkisi vardır.Bu kimi zaman anne-babadır kimi zaman kardeş büyüme sürecinde arkadaştır... İnsan her zaman kendini güvende hissetmek ister.çünkü güven yokluğunda kendini tedirgin hisseder.
           
               Kendine güvenmek ise ayrı bir kategoridir. İnsan önce kendine güvenmelidir çünkü kendine güvenmeyen bir birey başkasına hiç güvenemez. Sorunların üstesinden gelme konusunda, temelde yalnızızdır,bu kavram içgüdüseldir,fakat insan yetiştirilme sürecinde güven duygusu birileri tarafından aşılandığı için,çoğu zaman çevresindeki insanlara ihtiyaç duyar.tüm bu şartlar sağlandığında birey başarılı bir hayat sürme konusunda ilk adımlarını atmış olur.
            Bu konuyla ilgili söylenen bu sözler de,güven duygusunun hayatımızda ne kadar önemli bir yere sahip olduğunu görebiliriz. "Kendine güvenen herkes, dünyayı idare edebilir." Voltaire
"İnsanın yapabileceği en büyük fenalık, kendisine olan güvenini kaybetmesidir" Richard Benedici

"İnsanın kendine güveni, büyük işlere girişmenin ilk şartıdır" Samuel Johnson
"Her zaman seni üzecek birileri olacaktır, yapman gereken insanlara güvenmeye devam etmek, kime iki defa güveneceğine daha fazla dikkat etmektir."  Gabriel García Márquez 
"Güç ve güveni hep dışımda aradım. Ama bunlar insanın içinden gelir. Ve her zaman oradadırlar" Freud

                 Karsilikli guven ise saglikli iliskilerin temelini olusturur. Bu ister sevgili iliskisi ister arkadas iliskisi ister aile iliskileri olsun saglam iliskilerin temeli karsilikli guven duygusudur. İnsanin diger insanlar karsisinda guvenini surekli bosa cikmasi onun genede baskalarina guvenmesini engellemez. Sadece daha dikkatli olmasina sebep olur. İnsan güvenmeyi bırakmaz olsa olsa daha az güvenmeye başlar.

     Dini perspeftikten bakarsak da dinimizin bu konuyla ılgılı güzel öğütleri ve söylemleri var.

“Mü’min”, Yüce Allah’ın varlığına ve birliğine inanan anlamına geldiği gibi, başkalarına güven veren ve 

güvenilen kişi anlamını da taşır. Öyle ise mümin, ahdine vefalı, anlaşmalarına sadık, sözü özü bir,

 dostluğuna güvenilen bir insandır. Yüce Rabbimiz, Mü’minûn sûresinin ilk ayetlerinde, kurtuluşa 
erecek müminlerin vasıflarını açıklamakta ve 8. ayetinde meâlen şöyle buyurmaktadır: “Yine onlar (o mü’minler) ki, emanetlerine ve ahidlerine riâyet ederler”[1]. Bir Mü’min, sevdiğini sırf Allah için sever ve ondan maddî bir beklenti içinde olmaz. Sır saklar, emanete hıyanet etmez. Hz. Peygamber (s.a.v)’in yüksek ahlakına uymaya ve O’nun gibi güvenilir bir insan olmaya çalışır."

"Yüce Allah, Peygamberlerini güvenilir kişilerden seçmiş ve gönderildikleri toplumlar tarafından da, emin

 kişiler olarak tanınmışlardı[2]. Nitekim Mekkeliler, Peygamberimiz (s.a.v)’e, daha peygamber olmadan önce , “el-Emin “ sıfatını vermişlerdi."

"Uyumlu olmak, ancak güvenilir bir insan olmakla sağlanır. Sözüne özüne güvenilmeyen bir insanla, dostluk ve 
ticârî ilişki kurulamaz. Meşru bir mazeret bulunmadıkça verdiği sözde durmayan kişinin toplum içerisindeki 

saygınlığı zedelenir, dostlarının sayısı azalır, işi ve ticari ilişkileri bozulur. Bunun için iş, ticaret ve toplum 

hayatında güven duygusu çok önemlidir. Birbirine güven duymayan toplumlarda huzur ve asayiş sarsılır

 ve insani ilişkiler bozulur."